Vietnam part deux & ’t einde in zicht

Ik heb het zwaar gehad, Vietnam is een grote partyplace! En ik laat natuurlijk geen feestje onbenut! Vooral Nha Trang was een groot feest, iedereen ging dan ook ziek, zwak en misselijk de nachtbus in. Allemaal naar dezelfde volgende bestemming Hoi An en dus ging de gekte gewoon verder!

Hoi an was een super sfeervol “dorp”, het was volle maan en dus was er het lunar festival. Buiten alle lantaarns en lampionnen die iedere avond aangingen was er muziek, en de mogelijkheid om een kaarsje te kopen en die na een wens te doen op het water vrij te laten. Tsja, wat zou ik nou gewenst hebben?

In Hoi an fietste we rond, bezochten we het strand maar was het daar net iets te koud voor, hingen we bij het zwembad en lieten de meiden waarmee ik was schoenen maken en kochten de mannen tailormade pakken.. en ik? Ik kocht niks.. zonde om me geld aan onnodige dingen uit te geven! (Ik hoor je denken WIE BEN JIJ?!haha grappig hoe prioriteiten veranderen op reis)

De place to be wat het uitgaan betreft was Volcano, en dat was echt niet omdat het zo spetterend was. Maar de deal 80,000vnd (4$) voor onbeperkt heel de avond drinken klonk als muziek in de oortjes. Voor sommige was dit iets te veel van het goede, met het gevolg dat we regelmatig mensen van de grond trokken die spontaan achterover vielen, mensen die door ruiten dachten te kunnen springen, seks hadden op de dansvloer..... Drink met mate was hier zeker niet van toepassing!

Waar Jessie en ik in Cambodja gedag zeiden met een wie weet zien we elkaar nog de komende weken, moesten we nu na Hoi An echt afscheid nemen. Ze vertrok terug naar het zuiden en daarna naar Japan. Toen ik na ons afscheid in de kamer kwam zat er in mijn toilettasje een afscheidsbriefje: te lief! Haar wil ik in de toekomst echt opzoeken in Canada, want je ontmoet tijdens zo’n reis een paar mensen die je echt gaan bij blijven en zij is er 100% een van. Wat een toffe chick!

JP, Jen en ik zagen een easyrider tour van Hoi An naar Hue wel zitten, dat zou 1 dag per motorbike zijn waarbij je in zo’n 8 uur via de bergen naar Hue zou rijden. Sounds cool!
En dus melde we ons in de vroege morgen. 2 scooters en onze guide op de motor, toen hij vroeg wie er bij hem achterop ging en Jp, de enige man in ons midden, zijn hand op stak begon hij even hard te lachen . Tsja de vrouwen hadden vandaag meer ballen dan de mannen i guess..

We reden via de Marble mountain, tempels, de kust en de Hai van Pass naar Hue. Het waren scooters, maar goed opgevoerde want op de snelweg haalden we met 100km/u auto’s, vrachtwagens, andere scooters en fietsers in (Fietsers, koeien.. echt alles is toegestaan hier).
En dat voelde behoorlijk bad ass! We ergeren ons hier altijd behoorlijk aan het onnodige getoeter, niemand remt maar toetert ook als je al stopt, of niet in de buurt van de weg bent. Maar als je op je scootertje zit snap je ’t opeens dondersgoed en heb ik als een echte vietnamees als een gek op mn toeter zitten drukken. Niemand kijkt, rechts of links inhalen alles mag en dus maak je jezelf op die manier kenbaar!

In Hoi An zijn we geskimt, Jessie viel het als eerste op, toen ik uit vrees mijn bankaccount bekeek bleek mij het zelfde overkomen te zijn en zo bleken nog een paar mensen de Sjaak.

De eerste echte tegenslag deze trip, maar ik schrok me toch echt even goed rot! Naar Visa gebeld die er werkt van maakt, want met een geblokte ING omdat mijn Iphone dood is en ik geen verificatiecodes kan ontvangen zat ik echt even zonder geld... OEI!
Vraagt een irriante verkoopster of ik misschien iets van dr kraampje wil, “no thanks, no money” en vriendelijk als de gemiddelde vietnamees is (not) kreeg ik ipv medeleven het antwoord “Get out of my country no money no travel.” En dus heb ik na een goeie schreeuwpartij uit frustratie even duidelijk gemaakt dat het haar stinkvolk was die mijn geld gejat hadden. Haha de reisfrustraties zo nu en dan, heerlijk haha


In Hue bleven we maar 1 dagje, ik nam afscheid van JP die als verrassing een klein kangerootje op mn backpack had gepint (helaas is die in een luggageroom ook alweer eraf gejat.. zucht). Wat een toffe mensen ontmoet je toch. We liepen rond, zagen wat bekenden en deden een terrasje met Alex en Sarah uit Cali.

Next destination: Hanoi!
Daar bleven we in de Hanoi Backpackers, partyhostel, een hoop bekende smoeltjes: en dus weer een groot feest!
Pub Quizen die we wonnen, Ladiesnight waarbij de Aussie jongens zich verkleedde in mijn jurkjes om zo heel de avond gratis drankjes te scoren, lachgas ballonnen die op mn oren slaan en me compleet doof maken voor een paar seconde (?!) en feesten in een soort bunker waar iedereen als de politie komt stil achter buiten moet gaan staan en als ze weg zijn het feest weer keihard doorgaat haha

Hanoi was koud en regenachtig!! En dus scoorde Sarah en ik de eerste dag een sjaal en een dik vest. Bah dit lijkt Nederland wel?!

Na het dode gepreserveerde lichaam van Mao Zedong , kon de volgende communistische leider die in zijn kist te aanschouwen was niet achterblijven. En dus gingen we in Hanoi gezellig even langs bij Ho Chi Minh die daar opgebaard lag. Vreemd eigenlijk dat je daar heen kan om te kijken naar een lijk, maar vooruit ik vind zulke rare dingen dan ook wel weer interessant.
We liepen daarna door de drukke stad terug en zagen zo iets meer dan alleen de clubs in Hanoi.

Op mijn lijstje nare-dingen-die-ik-in-azie-genuttigd-heb, stonden al schorpioen, slang, tarantula en zo nu en dan bij accident een haar van de kok haha. Ergens tijdens deze trip vertelde iemand me over de mogelijkheid het kloppende hart van een slang te eten. En om een of andere disturbing reden vond ik dat toen al interessant klinken. Via het hostel was het mogelijk om naar Snake village te gaan en daar een hart te eten en vervolgens gebruiken ze dan de slang om 7 gerechtjes te maken + 2 shotjes.
Lancy en Ik zagen dat wel zitten, maar we moesten minimaal 6 mensen hebben. De canadese boys en Jen gingen mee maar wilde zeker het hart niet, kwam goed uit, Want het was 1 slang per 3 mensen.
Ze sneden de slang keurig voor je open ter hoogte van het hart, dan liften ze het hart ietsje op en mag je hem er zelf met je tanden uittrekken terwijl het hart dus nog klopt...
Ik had eigenlijk verwacht ‘m gewoon op een bordje te krijgen ofzo en voelde me toch wel wat slecht toen de slang al kronkelend probeerde weg te komen voor ik zijn hart eruit rukte.. schijnheilig eigenlijk..
In totaal werden er zo 4 slangen op deze eigenlijke nare wijze van hun hart ontdaan door onze groep van 13. Nadat het bloed gedraineerd was kregen we shotjes van bloed+vodka, Maagsap+vodka en een hoop rijstwijn.
Na nog wat snakespringroll (verbazingwekkend lekker?!) en andere gekkigheid was het tijd om behoorlijk lallend terug naar het hostel te gaan en de achterblijvers ons ranzige beeldmateriaal te laten zien. haha

Met de Canadese jongens Patty, Dave en Aaron besloten we een weekend naar Halong Bay te gaan, een 3 daagse boottocht waarbij we de prachtige rotsformaties op zee zouden zien. Kajakken, van de bootspringen, zwemmen, zonnen..
Laura en Tessa waren de avond ervoor aangekomen in Hanoi en wilde ook gezellig mee, alleen in azie kun je dan gewoon de ochtend van vertrek op komen dagen en zeggen dat je ook mee wilt.. en dat regelen ze dan ook gewoon!
We hadden met z’n 7-en een super tof weekend, waarbij er veel gelachen, gek gedaan en natuurlijk weer gezopen werd. Maar het springen van de boot maakte je een ijspegel, in slaapvallen op het dek resulteerde in wakker worden met een zeiknatte spijkerbroek omdat er een plensbui over ons heen kwam en voor het kajakken was het te mistig hahah
Tsja, we hebben het beeldschone Halong Bay niet helemaal ervaren zoals het zou moeten vrees ik.

Ons visa verliep op de 28e en Jen en ik wilde nog heel graag naar Sapa in het noorden naar de rijstvelden, de etnische bevolking en de bergen. Er zat niks anders op dan dezelfde dag nadat we terug kwamen van Halong bay door te gaan naar Sapa. En dus na een reis van 8 uur, hadden we 1 uur de tijd om de tour te boeken, spullen te pakken en te eten voordat we de nachtbus in gingen voor een rit van 14 uur.
Maar gelukkig Sapa was het meer dan 100% waard! Zo mooi, uitzicht op prachtige rijstvelden, vrouwen gekleed in kleurrijke kleding, wandelen door kleine dorpjes heen, tijdens de lunch aangevallen worden door 10 kinderen die dezelfde armbandjes verkochten, slapen bij een familie ergens in een dorpje en meerdere trekkings door het prachtige landschap.

Met nog maar enkele weken op het programma moest ik toch echt keuzes gaan maken en dus besloot ik toen het hele gezin, en dus wij ook, om 9 uur naar bed gingen mijn Vietnamese simkaart eens goed te gebruiken en reizen, vluchten etc op te zoeken. Het Laos visa is 45$, wat het niet helemaal waard is aangezien ik ongeveer 1 week de tijd heb. Hmmmm..
Koh Tao (Thailand) stond zeker nog op mijn lijstje en toen ik zag dat je daar Muay Thai kan boxen heb ik mijn plan getrokken.
Ik ga Jen, de cali girls en de Canadese jongens verlaten en ga weer alleen verder!

En dus zei ik de 27e our final goodbye tegen Jen! Super toffe chick, ook zij gaat me 100% bij blijven, want ik heb echt de meest toffe dingen met d’r meegemaakt. Onze verbazingen in China, samen onze weg vinden, the plank walk, tarantula eten. Ik kan me nog goed herinneren toen ik toch wel nerveus mijn hostel binnen kwam om het grote avontuuraan te gaan en zij daar met een big smile zat en ik meteen een super leuk persoon had gevonden. Ik hoop dat we het echt gaan doen, maar het idee is om met alle Cali girls, Jessie en de 6 Canadian boys een Vegas reunietje te doen aangezien dat voor hun allemaal hooguit een paar uurtjes weg is en ik me wel opoffer om daarheen te vliegen ;)!

Ik boekte mijn vlucht de 28e naar Thailand, daar zag Jonas (Cambodja) en ging ik nog even shoppen.
En toen de bus en boot naar Koh Tao om daar nog even lekker relaxen op het strand en in de zon ennnn weer een klein beetje In shape geraken tijdens mijn Muay Thai box lessen!
Want ik weiger na een reis door azie waar iedereen altijd van afvalt +5kg terugkomen!! Want op dit moment is er na bijna iedere dag een fles vodka wegshotten, weinig over van die buikspiertjes! DETOXTIME!


Dus het einde nadert nu echt he?! op 13 maart gaat mijn vliegtuig van Bangkok naar Kuala lumpur en vlieg ik na een tussenstop terug naar Amsterdam. Sta ik dus gewoon op 14 maart met beide beentjes weer op de Nederlandse bodem!
Eerste weekend zijn er al meteen veel dates gepland en ook de week erna stroomt langzaam vol met afspraken om jullie allemaal weer een hele dikke knuffel te geven!

Het voelt dubbel, ik zou zo voor eeuwig kunnen leven. Iedere dag nieuwe mensen ontmoeten, leuke dingen doen, nieuwe dingen leren over het land waar je bent, de wereld en jezelf. Maar je raakt er ook een beetje gewend aan! En dus wordt het tijd om weer terug te gaan naar het normale gestructureerde leven en deze onwijs fantastische reis te gaan verwerken!

Well, see y’all in 2 weeks!

Xje

(terwijl ik het begin van dit verhaal typte in de nachtbus lag ik haast lepeltje lepeltje met een dikke snurkende vietnamees die niet weet dat je moet hoesten met je hand voor je mond en die na 10 x per ongeluk mijn kont aangeraakt te hebben ondanks dat er een gangpad tussen onze bedjes zit blijkbaar niet door had dat dit wat aan de verdachte kant was.. hahah je maakt wat mee zo tijdens dat reizen..